چه زمانی و چگونه در محل کار احساسات را در صورت خود نشان ندهیم؟
بدون شک احساسات یکی از مهم‌ترین ابزارها در رهبری است. شادی، اشتیاق و هیجان می‌توانند به تیم انگیزه تزریق کنند، در حالی که حس رفاقت، برقراری ارتباط و همچنین همکاری افراد یک تیم با هم را نیز تقویت می‌کند.
اما گاهی اوقات باید این احساسات را روی صورت نشان نداد و به اصطلاح پوکر فیس داشت. اینجاست که ممکن است از خود بپرسید که «چگونه پوکر فیس را در محل کار حفظ کنم؟» یا اینکه «چگونه و چه زمانی باید احساسات را روی صورت خود نشان ندهیم؟» ماهرترین مدیران و رهبران تشخیص می‌دهند که چه زمانی باید احساسات را در صورت خود نشان دهند و چه زمانی نشان ندادن احساسات روی صورت می‌تواند برای آنها مفید باشد.
در برخی مواقع نشان دادن احساسات می‌تواند نتیجه عکس داشته باشد. به صورت کلی، چه در یک جلسه مهم باشید، چه در حال بررسی عملکرد کارکنان یا هر کار دیگری در محل کار، کنترل آگاهانه و نحوه بیان واکنش‌های احساسی می‌تواند چالش بزرگی باشد.
پوکر فیس داشتن لزوما به معنای سرکوب احساسات یا ناصادق بودن نیست. می‌توان معنای آن را تمرینِ تنظیم کردن احساسات و آگاهی از زبان بدن و صورت در موقعیت‌های استراتژیک دانست. در این مقاله درباره این موضوع و نحوه کنترل کردن احساسات و نشان دادن آن در صورت صحبت خواهیم کرد.
موقعیت‌ها را برای عدم نشان دادن احساسات عاقلانه انتخاب کنید
پوکر فیس بودن برای هر موقعیتی کاربرد ندارد و همچنین نباید رویکردی ثابت در برقراری ارتباط باشد. پنهان کردن بیش از حد احساسات، اغلب باعث می‌شود تا کمتر قابل اعتماد، دوست داشتنی و صادق به نظر برسید. افراد تیم، همکاران و مشتریان باید نحوه واکنش نشان دادن شما را ببینند تا بتوانند به شما تکیه و اعتماد کنند. بنابراین، برای اینکه به این پی ببرید که چه زمانی باید پوکر فیس باشید، این موارد را از خود بپرسید:
- بیان احساسات به من کمک می‌کند تا به اهدافم برسم یا خیر؟ اگر به دنبال این هستید که دایره افراد اطراف خود را گسترش دهید، پنهان کردن احساسات در صورت و پوکر فیس بودن خیلی برای شما کارایی نخواهد داشت. اما اگر در جلسه‌ای هستید و قرار است درباره موضوعی مذاکره داشته باشید، پنهان کردن احساسات در صورت می‌تواند برای شما مفید باشد.
- نقش من در تعامل چیست؟ به عنوان مثال اگر قرار است جلسه‌ای را مدیریت کنید، ممکن است دوست داشته باشید که اعتماد به نفس و قاطعیت بیشتری از خود نشان دهید. این در حالی است که به عنوان شرکت‌کننده در جلسه بخواهید آغوش باز خود برای پذیرش بسیاری از خواسته‌ها را با بروز احساسات نشان دهید.
- آیا نشان دادن احساست برای من خوب است؟ برای خوب و بد بودن نشان دادن احساسات در محل کار، باید به این فکر کنید که آیا داشتن رویکردی محتاطانه‌تر برای شما مناسب است یا اینکه خوب است خود را گرم‌تر نشان دهید. این در حالی است که علاوه بر در نظر گرفتن سبک شخصی‌تان باید به دنبال این باشید که اعتبار خود را نیز از دست ندهید.
- هنجارهای افراد یا سازمانی که با آنها در ارتباط هستم چیست؟ فرهنگ‌ها و گروه‌های مختلف انتظارات متفاوتی در مورد ابراز احساسات دارند. رفتار خود را بر اساس این موارد تنظیم کنید.
گفته‌های خود را سبک سنگین کنید
برخی جملات و گفته‌ها می‌توانند احساسات و نیات شما را پنهان کنند. بنابراین، خوب است که در موقعیت‌های حساس و استراتژیک در محل کار، گفته‌های خود را سبک سنگین کنید و با کنترل پاسخ‌های خود و حفظ پوکر فیس، همه چیز را به نفع خود تمام کنید.
همان‌طور که در طول روز با افراد مختلفی تعامل دارید، سعی کنید خود را در موقعیت‌های مختلف تصور کنید. به دنبال الگوهای رفتاری آرام بروید که در زمان عصبی بودن، نگران بودن و یا استرس داشتن از خود نشان می‌دهید.
ممکن است در این موقعیت‌ها انگشتانتان را لای موهایتان قرار دهید، روی صندلی خود تکان بخورید یا از تماس چشمی خودداری کنید. برخی افراد هستند که در موقعیت‌های استرس‌زا، ناخن‌های خود را می‌جوند و این می‌تواند برای آنها چالش‌انگیز باشد.
در صورت امکان، رفتار خود را در موقعیت‌های مختلف رصد کنید و مدام این رفتارهای را مرور کنید تا بتوانید نکات مفیدی به‌دست آورید. همچنین می‌توانید از یک منتور یا همکار مورد اعتماد خود بخواهید تا الگوهایی رفتاری که دیده‌اند و شما از آنها بی‌خبر هستید، را خبر دهند.
مراقب زبان بدن خود باشید
هنگامی که انتخاب می‌کنید در مواقعی پوکر فیس داشته باشید، مطمئنا به دنبال این نیستید که چهره‌ای عبوس و سرد از خود نشان دهید. اگر بتوانید حالت صورت خود را در این موقعیت‌ها گرم نشان دهید، موفق‌تر خواهید بود. چند نفس آهسته و عمیق بکشید تا بتوانید خود را آرام و تمام تنش‌های روحی را از خود دور کنید.
سعی کنید که نگاه خود به افراد اطراف خود را همچنان آرام و گرم نگه دارید. اگر احساس تنش یا اضطراب می‌کنید، ممکن است ناخواسته چشمان خود را جمع کنید یا به چیزی خیره شوید، بنابراین سعی کنید روی نقطه‌ای در دوردست تمرکز کنید تا بتوانید ماهیچه‌های چشم خود را شل کنید.
در عدم نشان دادن احساسات در صورت، لحن کلام نیز اهمیت پیدا می‌کند. آهسته و پیوسته صحبت کنید. در بسیاری از مواقع عصبانیت یا ترس در نتیجه تندتند حرف زدن است، بنابراین سرعت گفتار خود را کاهش دهید. به دنبال عباراتی خنثی بروید که مکالمه را به جلو سوق می‌دهند، مانند «جالبه» یا «میشه بیشتر توضیح بدی …». اما سعی کنید مدیریت مکالمه را از دست ندهید.
احساسات درونی خود را کنترل کنید
هر چه بهتر احساسات درونی خود را کنترل کنید، بیان کلمات و احساسات برای شما آسان‌تر خواهد شد. برای آرام کردن سیستم عصبی خود می‌توانید از تکنیک‌های زیر استفاده کنید:
- تکنیک‌های پایه: از عدد ۱۰۰ به عقب بشمارید، پنج چیز را در اتاق مشخص کنید که رنگ خاصی دارند، یا دست‌های خود را باز و بسته کنید.
- تجسم: به صحنه‌ای آرام مانند ساحل یا جنگل فکر و سعی کنید خود را در آن محیط تصور کنید.
- قرار گرفتن در معرض سرما: یک لیوان آب یخ نگه دارید، یک تکه یخ را داخل دهان خود بگذارید یا به صورت خود آب سرد بپاشید.
به یاد داشته باشید، پوکر فیس داشتن به معنای سرکوب احساسات یا مانند ربات رفتار کردن نیست. عدم نشان دادن احساسات در چهره در مورد توجه به زبان بدن برای برقراری ارتباط موثر و رسیدن به اهداف است. به توانایی خود برای حفظ خونسردی و آرام بودن بدون توجه به چالش‌هایی که بر سر راه شما قرار می‌گیرد، اعتماد کنید.
